Węzeł

 

Zaproszenie

 

Dyrekcja szkoły, Rada Pedagogiczna, Komitet Rodzicielski, uczniowie, Komitet Organizacyjny mają zaszczyt zaprosić na obchody Jubileuszu 200-lecia szkoły w dniach 16–17 kwietnia 2016 roku

PROGRAM

16 kwietnia
godz. 10
:00 uroczysta msza św. w kościele pw. św. Marii Magdaleny
godz. 12:00– 14:00 wystawa prac artystycznych absolwentów szkoły, członków szkoły plastycznej „Wrzos” ul. Rylejewa (dawna Badenich) 9.
godz. 15:00 uroczysta inauguracja Jubileuszu – multimedialna prezentacja historii i osiągnięć szkoły; wystąpienie gospodarzy i gości; koncert Galowy (Ukraiński Teatr Dramatyczny im. Marii Zańkowieckiej (dawny Teatr hr Stanisława Skarbka z 1842 roku) ul. Łesi Ukrainki 1.

17 kwietnia
godz. 10
:00 – 16:00 spotkania uczniów, absolwentów różnych roczników w klasach szkoły; kiermasz;
godz. 17:00 spotkanie poetyckie absolwentów „Szkoły pod trójkątem”.

Rejestracja uczestników prowadzona jest do 21 marca 2016 roku. Prosimy o zgłaszanie się na adres: szkola10.lviv@gmail.com

Wydatki za przejazd, wyżywienie, zakwaterowanie uczestnicy pokrywają we własnym zakresie.

ul. Czuprynki 1, 290013 Lwów, Ukraina
tel.: +38032-2389194
tel.,fax.: +38032-2389493
e-mail: szkola10.lviv@gmail.com
 
Historia Szkoły im. Marii Magdaleny we Lwowie

Jest to jedna z najstarszych polskich szkół funkcjonujących poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Na potrzeby strony pani Iwona Łaptaszyńska w oparciu o następujące źródła:

  1. Publikacja „Jubileusz szkoly 1816-1996”, opracowanie i redakcja Ryszard Czekajowski oraz Teresa Kulikowicz-Dutkiewicz,
  2. „Ni ma jak Lwów..”, Krótki przewodnik po Lwowie- autor Jerzy Janicki.

 

spisała historię Szkoły św. Marii Magdaleny we Lwowie.

Przytaczamy ją tutaj jednocześnie informując, że publikacja na stronie zawiera również Wykaz kierownictwa, nauczycieli oraz absolwentów Szkoły im. Św. Marii Magdaleny - lata 1816-1957.

 

Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Anny Wnuk-Waligórskiej, wykonane zostało przez por. pil. WP Mieczysława Wolskiego z 6 pułku lotniczego we Lwowie w 1935r.

Szkoła im. św. Marii Magdaleny, potocznie zwana „Magdusią” powstała w 1816 r. przy kościele pw. św. Marii Magdaleny.

Mieściła się w klasztorze podominikańskim. Początki były skromne. Lwowska Szkoła Trywialna św. Marii Magdaleny.(tak pierwotnie brzmiała jej nazwa) była szkołą mieszaną (do1845 r. ). Posiadała tylko 2 klasy i jednego nauczyciela.

W związku z epidemią cholery w 1831 roku cały klasztor przeznaczono na szpital choleryczny. Szkoła została przeniesiona do prywatnego domu ( właściciel-Sikora) mieszczącego się przy ulicy Sapiehy 3, gdzie funkcjonowała do 1870 roku. Zabudowania szkoły powiększono (powstał nowy budynek) w 1882r.

W 1846 powstają dwie oddzielne szkoły-dziewczęta i chłopcy uczą się osobno. W ostatnim dwudziestoleciu XIX w. na posesji wykupionej przez miasto od p. Mosinga powstała szkoła zwana „czerwoną” — wspaniały dwupiętrowy budynek wybudowany z funduszy miejskich.

Do obu szkół uczęszczała młodzież z ulic: Bogusławskiego, Chodorowskiego, Chrzanowskiej, Głębokiej, Karpińskiego, Kleinowskiej, części Kopernika, Kraszewskiego, Krzyżowej, Lipowej, św. Łazarza, św. Marii Magdaleny, Matejki, Na Bajkach, części Pełczyńskiej, Sadownickiej od ul. Krzyżowej, Sykstuskiej od ul. Słowackiego, Sapiehy od ul. Sadownickiej, Technickiej, Wronowskiej, Drogi Wuleckiej, Wulki.

Pod zaborem austriackim do roku 1868 językiem wykładowym był język niemiecki. Plan nauczania w szkołach trywialnych w zakresie 3 klas obejmował następujące przedmioty:

1. Klasa elementarna- wiek 6/12 lat

Poznawanie liter niemieckich, głoskowanie, czytanie.

Poznawanie liter polskich, głoskowanie, czytanie.

Tłumaczenie wyrazów z j. niemieckiego na j. polski.

 

2. Klasa I.- wiek 8/14 lat

Czytanie tekstów w j. polskim i j. niemieckim.

Pisanie.

Rachowanie w pamięci.

Głoskowanie-przygotowanie do nauki ortografii.

Poznawanie głównych części mowy.

Praktyczna nauka j. niemieckiego.

Mały katechizm w j. polskim i w j. niemieckim.

 

3. Klasa II – wiek 10/16 lat

Czytanie w j. polskim i w j. niemieckim.

Kaligrafia.

Rachunki.

Ortografia i dyktando.

Gramatyka niemiecka.

Praktyczna nauka j. niemieckiego poprzez tłumaczenie książek.

Religia i ewangelia.

W latach 1918/1919 w Szkole im. św. Marii Magdaleny mieściła się placówka obrońców Lwowa. Na 394 żołnierzy ( większość stanowili druhowie „Sokoła Macierzy”), zginęło 94. Ich komendantem był kapitan Adam Świerzewski..Za zasługi wniesione w obronie Lwowa Szkoła otrzymała Odznakę Odcinka Drugiego. W okresie walk młodzież uczęszczała do szkoły powszechnej Nr 30, do kościoła św. Elżbiety, do Szkoły Konarskiego.

W okresie międzywojennym następuje rozkwit szkolnictwa. Pojawiają się nauczyciele o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Warto wspomnieć panią Arnoldową, która wprowadziła pionierskie metody kształcenia dzieci niedorozwiniętych i słabych fizycznie. Pomagają jej w tym młode nauczycielki –Sumlikowska i Olga Niementowska (fizyka, język niemiecki i francuski, 1915-1957). W latach 1931/1932 powiększa się gmach szkoły. Wzniesiona zostaje dobudówka tzw. Męska Szkoła „biała” o współczesnym rozwiązaniu architektonicznym.

Omawiając historię szkoły nie można nie wspomnieć o jej dyrektorze w latach 1934/1939. Mieczysław Opałek- wybitny pedagog, literat, dziennikarz. Autor wielu pozycji książkowych, których tytuły mówią same za siebie: „Stare księgi, stare wina”, „Obrazki z przeszłości Lwowa”, „Gawędy o dawnej szkole”, „Ze wspomnień bibliofila” , „O Lwowie i mojej młodości” ……

Nadchodzi jednak wrzesień 1939 roku. W kompleksie budynków szkolnych mieszczących się u zbiegu ulic Leona Sapiehy i ul. Potockiego ulokowany zostaje zborny punkt mobilizacyjny wojska polskiego. Nauczanie zawieszono. W budynku „Magdusi” skoszarowano I –szą Ochotniczą Kompanię Harcerską aktywnie uczestniczącą w działaniach bojowych pod dowództwem porucznika służby stałej WP- podharcmistrza Zbigniewa Czekańskiego.

Po wkroczeniu do Lwowa Armii Czerwonej nastąpiła pacyfikacja ludności polskiej, internowano polskich żołnierzy, oficerów, policjantów- trafiają do Katynia, Kozielska, Ostaszkowa,Starobielska. Zapełniają się więzienia…..

Jednak szkoła rozpoczyna pracę. W latach 1939/1941 część uczniów uczyła się w IV Gimnazjum im. Jana Długosza przy ul. Nikorowicza, a następnie w Szkole nr 17 mieszczącej się przy ul. Szymonowiczów. We właściwym budynku szkoły znajdował się wtedy szpital.

W latach 1944/1946 szkoła istniała jako Szkoła żeńska Nr 10 przy szkole Nr 17 na skrzyżowaniu ul. Szymonowiczów i Zadwórzańskiej. W roku szkolnym 1946/1947 następuje powrót do bardzo zniszczonych budynków szkoły, niestety już jako koedukacyjnej szkoły radzieckiej z polskim językiem nauczania. Mają miejsce aresztowania, wywózki, repatriacja nauczycieli oraz uczniów z rodzinami. Następuje bardzo trudny okres w życiu szkoły. Jednak w szkole św. Marii Magdaleny, która ostatecznie otrzymała w okresie radzieckim nr 10, nadal pracowały nauczycielki, związane z nią od wielu lat. Prof. Olga Niementowska h. Pobóg (fizyka, język niemiecki i francuski, 1915-1957) i prof. Bronisława Jurkowska (język francuski, 1920-1956), prof. Waleria Sabatowska (fizyka), Janina i Kazimiera Srokówny, Barbara Bartkiewicz (klasy początkowe) – pracowały od lat 30. aż do odejścia na emeryturę w latach 1959-1961.

 Sztandar szkoły (zaginął w czasie II wojny światowej)

Odznaka odcinka drugiego.
 

 

 

Uroczystość poświęcenia sztandaru 20 X 1935 r. Szkoła nr 10 we Lwowie

pamiątka I Komunii św. w szkole 1939 rok

Uzupełniamy informacje z tekstu pani Iwony Łaptaszyńskiej o informacje ze strony.

Ostatnie siedemdziesięciolecie w historii szkoły to okres uporczywej walki, przede wszystkim rodziców, o zachowanie polskiego szkolnictwa, o istnienie szkoły. W latach 1946-1962 placówka funkcjonowała jako szkoła średnia, od 1962-1990 r. jako podstawowa. Po usilnych staraniach rodziców -  po 28 latach – szkoła uzyskała ponownie status szkoły średniej. Zawdzięczając kilku pokoleniom Polaków, do dziś funkcjonuje jako szkoła średnia (ogólnokształcąca) polskiej mniejszości narodowej.

Nauczyciele powojennego pokolenia to wychowankowie wyższych uczelni Lwowa, Łucka, Wilna, Rzeszowa. Są patriotami szkoły, kochają swą pracę, dzieci i młodzież. Profesorowie-weterani: Maria Iwanowa (od 1957 r.), Marta Markunina (od 1970 r.), Kornelia Bujnowska (od 1970 r.), Czesław Migdal (od 1974 r.), Bogusława Smirnow (od 1979 r.), Wiera Szerszniowa (od 1984 r.), Irena Sereda, Wiktoria Capun (od 1985 r.), Edyta Iwanicka (od 1987 r.), Świetlana Pańtiuchowa (od 1989 r.), Ryszard Vincenc, Regina Lebiedź (od 1990 r.), Marta Sawczak, Renata Jakobsze (od 1991 r.), Oksana Jakymiw (od 1992 r.), Irena Słobodiana (od 1993 r.), Halina Niekrasowa, Roksolana Zubko, Urszula Libruk (od 1995 r.).

Po wielu latach starań dyrekcji szkoły oraz komitetu rodzicielskiego imię szkoły (św. Marii Magdaleny) zostało odzyskane w lipcu 2013 roku na podstawie przyjętej przez Lwowską Radę Miasta Uchwały Nr 2449 z dn. 27.06.2013 r.

Dyrekcja szkoły okazuje wszechstronną pomoc wszystkim rodzajom szkół polskiej mniejszości narodowej na Ukrainie, utrzymuje kontakty ze szkołami, ośrodkami metodycznymi, wydziałami oświaty w Polsce.

Szkoła uczestniczy w programach Unii Europejskiej, jest znana poza granicami Ukrainy. Pedagodzy szkoły opracowują autorskie programy nauczania języka polskiego i literatury, nauczania początkowego, są autorami podręczników, lub tłumaczą podręczniki na język polski, które po zatwierdzeniu przez Ministerstwo Oświaty Ukrainy wykorzystywane są we wszystkich placówkach oświatowych na Ukrainie. Szkoła współpracuje z Konsulatem Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej we Lwowie i ze wszystkimi polskimi organizacjami społecznymi we Lwowie.

Zapraszamy też na stronę gdzie mogą Państwo przeczytać więcej i obejrzeć zestaw unikatowych fotografii uczniów, nauczycieli, wydarzeń i dokumentów z różnych lat działania Szkoły im. św. Marii Magdaleny.

Na tej też stronie zamieszczono wiersz:

Stoi niczym pomnik z wejściem pod trójkątem
Ukochana Szkoła z numerem dziesiątym.

Bardzo dawno temu lat niewiele miałam,
Dzień po dniu wzorowo wiedzę zdobywałam.

Wspominałam nieraz stare dobre czasy,
Jak nieśmiałe nóżki szły do pierwszej klasy.

Na niedługich przerwach krążyły kółeczka
I śpiewały dzieci Kwiatek do kwiateczka…

Nowe pokolenia w dziesiątkę trafiają
Piękną Olejankę w kółku wybierają.

Wdzięczne główki rosną, w życie wyruszają,
Najpiękniejsze lata w Szkole pozostają.

Pójdę na spotkanie do Szkoły dziesiątej,
Do pamiętnych murów z wejściem pod trójkątem.

Janina Birecka-Ponomarczuk

Teresa Dutkiewicz zamieściła też w Kurierze Galicyjskim obszerny tekst, który ukazał się w nr 23-24 (219-220) za 19 grudnia 2014 – 15 stycznia 2015

http://kuriergalicyjski.com/historia/upamietnienia/3910-szkola-pod-trojkatem

w Kurierze Galicyjskim często ukazują się publikacje dotyczące Szkoły.

198. rok szkolny w „Magdusi” rozpoczęty

 http://kuriergalicyjski.com/mediateka/galeria/3530-198-rok-szkolny-w-magdusi-rozpoczety

Polska szkoła we Lwowie odzyskała swe imię

http://kuriergalicyjski.com/historia/upamietnienia/144-new/tv/3582-polska-szkola-we-lwowie-odzyskala-swe-imie

 

kościół św. Marii Magdaleny i obok Szkoła im. Św. Marii Magdaleny

 

 

Wykonanie: najlepszemedia.pl